W marcu 1964r. Dyrektor Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Człuchowie mgr Józef Szymczak na jednym z posiedzeń Komisji Oświaty wystąpił z propozycją utworzenia Szkoły Przysposobienia Rolniczego(SPR) w Człuchowie. Zgodnie z zarządzeniem Prezydium Powiatowej Rady Narodowej ogłoszono nabór do SPR w wyniku którego 1 września 1964 roku rozpoczęła pracę Szkoła Przysposobienia Rolniczego w Człuchowie.W roku szkolnym 1964/65 utworzono trzy klasy pierwsze z ogólną ilością 92 uczniów.Kierownictwo SPR powierzono mgr J. Szymczakowi. Warunki, w których rozpoczęła pracę Szkoła Przysposobienia Rolniczego były nadzwyczaj trudne. Szkoła nie mając lokalu otrzymała pomieszczenia w Zasadniczej Szkole Zawodowej w „Łazienkach”.Pierwszymi nauczycielami szkoły byli m.in. J. Szymczak, Stęga, Strzelecki, Hoppe, Wolski, Michałowski.
Szkoła Przysposobienia cieszyła się dużym zainteresowaniem:
- w roku szkolnym 1965/1966 liczyła 4 klasy z łączna ilością 100 uczniów,
- w roku szkolnym 1966/1967 istniały 2 klasy z ogólną liczbą 50 uczniów.
- w roku szkolnym 1967/68 szkoła posiadała również 2 klasy z ilością 33 uczniów.
W tym też roku szkolnym zaczęła stabilizować się kadra nauczycielska.Rozpoczęli pracę pierwsi nauczyciele posiadający kwalifikacje rolnicze Z. Michnowicz i Molenda.
Inspektorat Oświaty stopniowo zaopatrywał szkołę w pomoce naukowe i sprzęt szkolny. Organizowano gabinety specjalistyczne: chowu zwierząt gospodarskich i uprawowy.Rok szkolny 1968/69 to przybycie kolejnych nauczycieli: inż. M.Wilant, S. Augustynowicz, Wojciuk, Koniarski, Szymura. Istniały 3 klasy z ogólną ilością 50 uczniów. Młodzież po raz pierwszy wyjechała na miesięczną praktykę rolniczą do PGR-u w celu zapoznania się z rolnictwem od strony praktycznej.
1 września 1968 roku Szkoła Przysposobienia Rolniczego, zarządzeniem władz oświatowych została przekształcona w Zasadniczą Szkołę Rolniczą. W nowym roku szkolnym 1969/70 liczba uczniów zwiększyła się do 110 i dotychczasowe pomieszczenia stały się niewystarczające. Skorzystano więc z gościnności Liceum Ogólnokształcącego, które zaoferowało kilka sal.Od IX 1969r. uczniowie szkoły zawodowej brali udział w Olimpiadach Wiedzy Rolniczej co stało się tradycją szkoły, kontynuowaną do dnia dzisiejszego.
Rok szkolny 1970/71 to kolejne ważne zmiany. Zasadnicza Szkoła Rolnicza została przeniesiona z „Łazienek” do nowo wybudowanego budynku przy ul. Koszalińskiej, który dzieliła z Zasadniczą Szkołą Zawodową. Zmieniła się także dyrekcja, nowym dyrektorem Szkoły Zawodowej, a co za tym idzie również Zasadaniczej Szkoły Rolniczej został Eugeniusz Jędrzejewski. Liczba uczniów w tym roku to około 100, a w roku następnym 1971/72 już 120.Rok szkolny 1972/73 to 107 uczniów.
W dniu 31 stycznia 1973r. zmarł założyciel i były dyrektor ZSR Józef Szymczak. Uczniowie uczcili pamięć dyrektora uczestnicząc w pogrzebie w dniu 2 lutego 1973r. a na szkolnych tarczach pojawiły się czarne opaski.
Do dnia 31 stycznia 1973r. Zasadnicza Szkoła Rolnicza miała wspólną dyrekcję z Zasadniczą Szkołą Zawodową. Z dniem 1 lutego 1973r. zaszły dość doniosłe zmiany. Dla Zasadniczej Szkoły Rolniczej powołano osobną dyrekcję. Stanowisko dyrektora szkoły powierzono pani inż. Marii Wilant.
Rok szkolny 1973/74 to następne zmiany.Szkoła została przeniesiona, po raz kolejny, tym razem do samodzielnego budynku przy ulicy Sobieskiego 6, gdzie zajęła część pomieszczeń. Przybyło również kilku nowych nauczycieli: L. Nowacka, L. Walicka, S. Małysa, Cz. Hamerska, H. Sykuła, H. Kozłowski.
Rok szkolny 1974/75 rozpoczęło 110 uczniów w dwóch klasach pierwszych i dwóch klasach drugich. W klasach pierwszych pojawił się podział na profile: wiejskiego gospodarstwa domowego i ogólnorolniczy. W kolejnym roku szkolnym 1975/76 pojawił się jeszcze jeden nowy profil, ogrodniczy a szkoła zajęła pozostałe sale w budynku przy ul. Sobieskiego 6.
W roku szkolnym 1976/1977 do grona pedagogicznego dołączył p. F. Kalamarski. Rozwijająca się szkoła od początku swego istnienia miała problemy ze znalezieniem odpowiedniej siedziby. Od Połowy lat 70-tych pani dyrektor M.Wilant starała się o przyznanie pomieszczeń socjalnych, które spełniałyby wymogi potrzebne do funkcjonowania szkoły. Jednak droga do uzyskania odpowiedniego budynku okazała się długa i pełna przeszkód. Rok szkolny 1977/78 to kolejny rok spędzony w „baraku” przy ul. Sobieskiego 6, podobnie jak rok następny 1978/79. Skład grona pedagogicznego w roku 1977 powiększył się o mgr inż. Krystynę Iwanciów.
W roku szkolnym 1977/78 utworzono w Człuchowie Rolnicze Liceum Zawodowe dla młodzieży i Wieczorowe Rolnicze Technikum dla pracujących przy Liceum Ogólnokształcącym w Człuchowie. Przez dwa lata dokonywano naboru do w/w klas w LO a 1 września 1979r. oddzielono je od LO i włączono do Zespołu Szkół Rolniczych. W skład tego Zespołu weszła także Zasadnicza Szkoła Zawodowa mieszcząca się do tej pory w baraku przy ul.Sobieskiego 6.
Nowy rok szkolny 1979/80 oprócz zmiany nazwy szkoły na Zespół Szkół Rolniczych ( w jej skład weszły klasy Zasadniczej Szkoły Zawodowej, klasy Rolnicze Technikum Wieczorowego i Liceum Zawodowego) przyniósł również zmianę siedziby, na budynek przy ul. Armii Czerwonej 8 (obecnie ul. Szczecińska).Grono Pedagogiczne powiększyło się o nowych nauczycieli, stanowili je: Maria Wilant, Barbara Laskowska, Helenna Bielecka, Ewa Kaszuba, Leonarda Walicka, Genowefa Brünn, Maria Wernick, Elżbieta Włodarczyk, Krystyna Iwanciów, Janina Gliwka, Mieczysław Ciepliński, Mieczysław Pownuk, Roman Bukowski, Zygmunt Michnowicz i Franciszek Kalamarski. W nowym roku 1980/81 pracę w szkole rozpoczęli nowi nauczyciele: W. Dąbrowski, P. Ginda i Z. Cybulska.
Rok 1981 to pierwszy szkolny bal maturalny dla absolwentów klas czwartych Liceum. Do matury w Zespole Szkół Rolniczych, w maju 1981r. przystąpili uczniowie Liceum Zawodowego i Technikum Wieczorowego.
W roku szkolnym 1981/82 powołane zostało do życia szkolne koło ZMW. Opiekunem koła została p. Ewa Kaszuba.
Pierwsza matura nie była jedynym ważnym wydarzeniem w roku 1981.W tym roku pani Dyrektor Maria Wilant wystąpiła do władz z prośbą o przydzielenie szkole budynku zajmowanego przez Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą przy ulicy Parkowej 2. Ale pracownicy szkoły nie byli jednomyślni. Część z nich była zwolennikami PZPR i uważała, że pomysł ten jest zbyt śmiały a szkoła rolnicza nie zasługuje na tak znamienity budynek. Jednak druga frakcja, związana z obozem „solidarnościowym” popierała Panią Dyrektor, która uparcie walczyła o poprawę sytuacji socjalnej szkoły. Niestety w związku z wprowadzeniem w dniu 13 grudnia 1981r. stanu wojennego nie udało się uzyskać zgody władz na przejęcie tego budynku a p.Wilant została zmuszona do ustąpienia ze stanowiska dyrektora. Sprawa przejęcia budynku przy ul. Parkowej została przesunięta o dziesięć lat. Od tej pory była pani dyrektor zajmowała stanowisko kierownika ds. praktyk uczniowskich.
Nowym dyrektorem szkoły w roku szkolnym 1982/83 został inż. Zygmunt Michnowicz a wicedyrektorem mgr. Zofia Cybulska.
W dniu 1 września 1983r. rozpoczął się rok szkolny 1983/84.Naukę rozpoczęło 283 uczniów a kadra pedagogiczna liczyła 22 nauczycieli. W czasie uroczystości przemawiał przedstawiciel władz, który wyjaśniał młodzieży sytuację polityczną kraju po oficjalnym zniesieniu stanu wojennego. Rok szkolny 1985/1986 rozpoczął się od pożegnania p. M.Wilant i p. Mieczysława Pownuk. Za długoletnią pracę oboje zostali odznaczeni medalami 40- lecia PRL.
W roku 1986 nastąpiło przejęcie przez władze szkoły gospodarstwa pomocniczego w Sieroczynie, które stało się miejscem uczniowskich praktyk.
Rok szkolny 1986/87 Szkoła Rolnicza ponownie spędziła w budynku przy ul. Armii Czerwonej chociaż w Województwie obiecano budowę nowego budynku na potrzeby szkoły rolniczej. Jednak po raz kolejny nadzieje kadry pedagogicznej i uczniów zostały zawiedzione. Pomimo opracowanych dokumentów budowy i zebranych około 3 mln złotych, plan budowy nowej szkoły został wykreślony z 5- letniego planu inwestycyjnego województwa słupskiego. W tym czasie dyrektorem szkoły pozostawał inż. Z. Michnowicz, zastępcą mgr. Z. Cybulska a grono pedagogiczne stanowili: G. Brünn, T. Zimny, E. Wiktorowski, L. Ścibisz, E. Włodarczyk, A. Pasek, J. Gliwka, M. Pownuk, K. Kiełczewski, W. Dąbrowski, S. Łuszczyna, E. Kaszuba, K. Iwanciów, P. Ginda, J. Szołajski, R. Bukowski, W. Heuer, D. Bukowska, F. Członka.
W roku szkolnym 1987/88 Szkoła zmieniła budynek na Liceum Ogólnokształcące przy ul. Kusocińskiego 1.W ten sposób po raz drugi w swojej historii, po dwudziestu latach, w czasie których Szkoła przeprowadzała się kilkakrotnie, tym razem jako Zespół Szkół Rolniczych znalazła się na drugim piętrze „ogólniaka” i w dalszym ciągu nie miała swojego budynku. Grono nauczycieli powiększyło się o nową nauczycielkę przedmiotów zawodowych p. Zofię Cichowską. Ten rok szkolny zaowocował również pierwszą praktyką zagraniczną, na którą młodzież naszej szkoły wyjechała do Niemieckiej Republiki Demokratycznej pod opieką nauczycieli. Kolejny rok szkolny 1988/89 oraz 1989/90 Zespół Szkół Rolniczych spędził w budynku Liceum. Mimo to uczniowie Szkół Rolniczych dbali o zachowanie własnej tożsamości. Rokrocznie przygotowywali uroczyste obchody Święta Plonów, wyjeżdżali na Międzynarodowe Targi Osiągnięć Rolniczych POLAGRA do Poznania , a także wydawali szkolną gazetkę pt.„W zawieszeniu” której motto brzmiało: „Rolnik- broni, rolnik radzi, rolnik nigdy cię nie zdradzi.” Przybyli również nowi nauczyciele: Zdzisława Krasucka oraz Roman Drozd.
Rok 1990 okazał się dla uczniów i pracowników Zespołu Szkół Rolniczych przełomowy. W związku z oficjalnym rozwiązaniem partii komunistycznej w Polsce nadarzyła się okazja do przejęcia po niej budynku przy ul. Parkowej 2, o co władze szkoły zabiegały od dziesięciu lat. Burmistrz Miasta Człuchów M. Małż przekazał w końcu szkole upragniony budynek. Remont i przystosowanie budynku na potrzeby szkoły trwał prawie cały rok.
Rok szkolny 1991/1992 rozpoczął się od uroczystego otwarcia budynku w którym Zespół Szkół Rolniczych był gospodarzem. Od tego momentu szkoła mogła się swobodnie rozwijać.
Kolejne lata 1992/93 i 1993/94 umocniły pozycję szkoły wśród innych człuchowskich szkół. Przybywali kolejni nauczyciele: J.Dąbrowski, D.Piotrowski.
W roku 1994/95 powstała nowa klasa technikum o profilu rolniczo-ekonomicznym co w przyszłości miało zaowocować powstaniem klas ekonomicznych.
W związku z tą ważną decyzją została zakupiona pierwsza szkolna pracownia komputerowa, mająca służyć przyszłym ekonomistom.W tym roku szkolnym pracę w Zespole Szkół Rolniczych rozpoczęli: E.Borowiak, R.Sójka, K.Polechoński, M.Barecki.
W kolejnych latach 1995/96, 1996/97, 1997/98, 1998/99 Szkoła świetnie funkcjonowała pod czujnym okiem dyrektora oraz grona pedagogicznego, którego skład zmieniał się z biegiem lat. Przybyli nowi nauczyciele: K. Władyczak, U.Kosecka-Michalska, K.Lisiecka, P.Fiuk a także ks. J.Tokarski oraz ks. Z. Fąs. Budynek szkolny stawał się jednak zbyt ciasny dla ponad 350 uczniów,dlatego też w 1998 roku rozpoczęto budowę kolejnych sal lekcyjnych oraz zaplecza do sali gimnastycznej, która miała powstać jako następna.
W 1999 roku zmieniła się również nazwa szkoły z Zespołu Szkół Rolniczych na Zespół Szkół Agrobiznesu w skład którego wchodziło: Technikum Rolnicze, Liceum Ekonomiczne, Liceum Agrobiznesu oraz klasy zawodowe.
Od 1.09.1999r. nowym dyrektorem wybranym w drodze konkursu został mgr inż Tadeusz Zimny. Dnia 2.09.1999r została oficjalnie otwarta nowa część budynku, w której mieściły się cztery klasy lekcyjne, biblioteka i szkolny sklepik. W dalszym ciągu szkoła oczekiwała na salę gimnastyczną. Nowa część została ocieplona i przy okazji zmienione zostało ogrzewanie całego budynku na nowocześniejsze olejowe.
W roku szkolnym 2000/2001 przybyli kolejni nauczyciele: K . Dziemiańczyk, F. Michna, A.Brzozowski i W.Owczarek. Niedawno utworzone Liceum Ekonomiczne zyskiwało coraz więcej zwolenników i w tym roku szkolnym zostały otwarte aż trzy oddziały tego kierunku. W związku z tym do zajęć lekcyjnych zostały przystosowane kolejne cztery sale lekcyjne na najniższej kondygnacji w nowej części budynku.
W roku szkolnym 2001/2002 skład grona pedagogicznego nie zmienił się natomiast przybyły aż cztery nowe klasy. Szkoła cieszyła się coraz większą popularnością i coraz więcej chętnych absolwentów szkół podstawowych z całego powiatu przekraczało jej progi.
Kolejny rok szkolny 2002/2003 był już rekordowy. Po udanym naborze do klas pierwszych otwarte zostało aż pięć nowych oddziałów. Plany dyrekcji i nauczycieli przeszły najśmielsze oczekiwania. Ale okazać się miało że nie był to ostatni tak wspaniały nabór do Zespołu Szkół Agrobiznesu. Kolejne lata były równie owocne. W tym roku szkolnym zatrudnieni zostali również nowi nauczyciele: E.Gierszewska, A Władyczak, J.Zachajczuk-Kiejzik, J.Borkowski, M.Berezowski i S.Rekowska.
W kolejnych latach 2003/2004, 2004/2005, 2005/2006, 2006/2007 Szkoła świetnie się rozwijała, przybywało uczniów i nauczycieli ( K.Pyda, M. Szreder, J. Rafalska , D.Jachowicz, J. Salach, R. Klofczyński, F. Szopiński, A.Zimna, D.Kania, P. Jędruch D.Dębski, ), pracujących wspólnie na sukcesy w nauce i sporcie, ale również na wspaniałą atmosferę jaka panowała i panuje w Zespole Szkół Agrobiznesu. Uczniowie oprócz nauki zajmują się akcjami charytatywnymi, działają na polu artystycznym, osiągają wspaniałe wyniki w sporcie, nawet na skalę krajową. Wspólnie wyjeżdżają na wycieczki i biwaki, bawią się na studniówkach i szkolnych imprezach. To wszystko wraz z ciężką, ale sprawiającą radość pracą dyrekcji: Dyrektora T.Zimnego, Pani wicedyrektor E.Włodarczyk, Grona Pedagogicznego, naszej niezastąpionej pani sekretarki B.Wójcik i innych pracowników, tworzy „NASZĄ SZKOŁĘ” i dlatego jesteśmy z niej dumni.Kończy się właśnie kolejny rok szkolny 2006/2007. Pomimo kłopotów z brakiem sal lekcyjnych i sali gimnastycznej możemy go uznać za dobry. Oby kolejne lata były równie pomyślne.
Józef Szymczak – założyciel szkoły
Józef Szymczak był dyrektorem szkoły w latach 1959-1970. Urodził się 7 marca 1910r. w Riemke w Niemczech, gdzie czasowo przebywali jego rodzice, będący na stałe mieszkańcami Chojnic. Uczył się w gimnazjum klasycznym w Chojnicach i seminarium nauczycielskim w Tucholi. W 1930r. uzyskał dyplom nauczycielski. W 1939r. ukończył Wyższy Kurs Nauczycielski w Warszawie. W tym samym roku został zmobilizowany jako porucznik wojska polskiego do I Batalionu Obrony Narodowej w Chojnicach. Uczestniczył w boju pod Rytlem, a w Krawniku wpadł w ręce hitlerowców. Zbiegł i po przedostaniu się do Warszawy pod pseudonimem „Babinicz” działał w podziemiu. Po wyzwoleniu osiedlił się w Człuchowie. 1 września 1945r. objął obowiązki inspektora szkolnego. Trwał na stanowisku mimo, że dla ówczesnych władz był człowiekiem niewygodnym. Wciąż tworzył nowe placówki oświatowe. Zmarł w 1973r., kilka miesięcy wcześniej przeprowadził szkołę do nowej siedziby przy ul. Koszalińskiej. Jemu szkoła zawdzięcza swój pierwszy ufundowany w 1966 roku sztandar.
Praktyki szkolne
Od 1968 roku uczniowie szkoły rolniczej odbywali praktyki, w czasie których nabywali praktyczne umiejętności potrzebne w zawodzie rolnika. Ze względu na brak własnego gospodarstwa szkoleniowego szkoła korzystała z gościnności państwowych gospodarstw rolniczych w okolicy Człuchowa w miejscowościach: Bukowo, Węgorzewo, Słupia, Ględowo, Jęczniki, Buchowo, Gniewno, Jeleniec, Debrzno, Skowarnki, Przechlewo, Sierpowo, Kiełpin, Kiełpinek, Krzyżanki, Płonica, Nieżywięć, Stołczno. Uczniowie odbywali tam praktyki jesienne i wiosenne a także pomagali w czasie żniw czy wykopków. W roku 1986 szkoła przejęła Państwowe gospodarstwo Rolne w Seroczynie i od tej pory praktyki uczniowskie odbywały się właśnie tam.
Historię szkoły opracowała Agnieszka Władyczak
